Kolegium Kalwina - nowoczesna uczelnia rozbudowana w ostatnim stuleciu, znana z renomy w całej Europie ma swoje tradycje. Jej początki to XVI wiek i czasy napływu do
Genewy protestanckich uchodźców, a także czasy działalności Jana Kalwina. Od jego nazwiska wzięła swoją nazwę współczesna szkoła wyższa. Jej początki jednak sięgają kilkuset lat wstecz, aż do czasów szkoły dla chłopców, założonej jeszcze w początkach XVI wieku. Pierwsze prace nad budynkami rozpoczęły się w 1558 roku a nadzorował je znany budowniczy
Desefosses Burnett.
Posiadają one typowo renesansowe cechy architektoniczne. Budynki zostały wzniesione z ciosanego kamienia w dwóch tonacjach kolorystycznych, odcinając tym samym pierwszą i druga kondygnację.. Południowa fasada wyposażona jest w wysokie wejście, do którego prowadzi szereg wąskich schodków i niewielki podest. Skrzydło zachodnie sprawia wrażenie pałacu z ciągnącym się wzdłuż budynku balkonem, opartym na szeregu prostych kolumn. Drewniane stożkowe dachy pokryte są warstwą czerwonej dachówki i ozdobione charakterystycznymi świetlikami.
Spacerując po balkonie można zauważyć gęste belkowanie dachu osłaniającego krużganek. Ozdoba budynków są wielkie dzielone okna o charakterystycznych prostokątnych kształtach z łukowatym wykończeniem. Wewnątrz starego kompleksu znajduje się brukowany dziedziniec z pięknie utrzymaną roślinnością. Uroku dodają często spotykane i tak charakterystyczne dla starych domów winorośle, w których ukrywają się kamienne ściany. Chociaż kolegium w XX wieku zostało znacznie rozbudowane powstały nowe, bardziej współczesne w kształtach obiekty, ten fragment przeszłości pozostaje w stanie nienaruszonym czarując swoim klimatem dawnych lat i zapraszając do zwiedzania.